1813: een lovestory in de familie

Twee portretten in de tentoonstelling 1813 vertellen een bijzonder verhaal: Hendrik Wigand Riesz ging als officier in het leger van Napoleon mee op veldtocht naar Rusland en liet zijn verloofde Francisca van Bemmel achter. Hij maakte de overtocht over de Berezina mee èn overleefde de Völkerschlacht bij Leipzig. Dat bericht bericht bereikte Francisca en ze besloot de koets te nemen om hem te gaan zoeken … en ze troffen elkaar, ergens in Duitsland.

De rest is geschiedenis: Hendrik Wigand en Francisca zijn Jurn Buisman’s bet-betovergrootouders. 

In dezelfde vitrine bevindt zich nog een portretje: in een ovaal lijstje ligt Hendrik Riesz’ broer Carel Jan, eveneens officier bij Napoleon en ook hij overleefde de barre tocht naar Rusland. Carel Jan zal later de stief-grootvader worden van Louis Couperus.

Onder deze drie portretten staan drie sabels van de beide broers, gekruist achter een aquarel, geschilderd door Hendrik Wygand zelf, als ooggetuige van de terugtocht door de sneeuw van het gehavende Napoleontische leger. 

En wat doet dat doosje met drie zilveren sterretjes daarbij?

Het verhaal gaat nog verder: toen wij samen met Jurn’s moeder de bruiklenen bij familie ophaalden, kwam ter sprake dat er nog een uniform geweest moet zijn, bij verkleedpartijen vaak gebruikt en nu niet meer traceerbaar, waar een aantal kleine sterren op de kraag moeten hebben gezeten. Jurn’s moeder slaakte een kreet: zijn dat misschien die sterretjes, die ik van mijn grootmoeder heb gekregen en bij feestjes, met een haarpin in mijn haar droeg? 

De sterren liggen nu weer bij degene, die ze eens als teken van zijn militaire rang  op zijn uniform gedragen heeft. Uiteindelijk brengt Hendrik Riesz het tot generaal-majoor der artillerie, Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, Commandeur in de Orde van de Eikenkroon en Ridder in het Legioen van Eer.