In Memoriam Julius Vischjager ‘De Pianist van het Binnenhof’, 28 januari 1936 – 6 oktober 2020

Julius Vischjager, als Kabouter het Amsterdamse straatbeeld opfleurend in rode cape; vaste pianist in Nieuwspoort (foto), altijd in voor een mopje Scarlatti; uitgever van de Daily Invisible; vurig pleitbezorger voor betere internationale relaties en met name met Rusland; zijn wapen in deze strijd: ‘Vertederingsconcerten’ – is niet meer onder ons, het is stiller geworden op het Binnenhof  …..

Kabouter, Uitgever, Journalist, Pianist, Radiomaker, enz ….

Julius Vischjager – als Joods kind gered uit Hollandsche Schouwburg – hoorde bij het Amsterdam van de jaren ’70: als overtuigde Kabouter liet hij zijn visie horen op ‘aktie’bijeenkomsten, gekleed in een felrode cape met capuchon – in die outfit op de fiets een onuitwisbare indruk makend.

Hij hoorde ook bij Den Haag en was zeer geregeld in Nieuwspoort te vinden, vooral achter de piano, maar ook als vaste (door Ruud Lubbers gesanctioneerde) laatste vragensteller tijdens het vragenuurtje van journalisten met de Minister President, met vragen die altijd iets ‘ontregelends’ hadden.

Geaccrediteerd als journalist, dankzij zijn eenmansuitgeverij van de eigenhandig uitgetypte en in veelvoud gestencilde ‘Daily Invisible’, was Julius vaak te vinden bij officiële ontvangsten en ontmoetingen met buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders, wat soms tot enige vraagtekens bij deze bezoekers leidde (lees het uitgebreide in memoriam van de hand van Jos Heymans van RTL Nieuws van 8 oktober 2020).

Wij, als Museum Geelvinck, kwamen Julius al vele jaren geleden tegen als zeer betrokken observant van de ontwikkelingen  in Rusland, die daar hoopgevende signalen meende op te vangen. Al in de eerste helft jaren ’90 hebben wij met hem samengewerkt voor een congres over Rusland, dat toen overigens bij mooie gedachten is gebleven. Dat nam niet weg dat hij daarna als graag geziene gast aan meerdere door ons georganiseerde conferenties Nederland-Rusland (toen uit hoofde van onze honoraire vertegenwoordigende functie voor het Russische Ministerie van Economische Ontwikkeling en Handelsbevordering) deelnam.

Pianist

Wij zullen Julius ook zeker herinneren als pianist, die, waar hij maar kon, achter een piano plaats nam om zijn uitgebreide repertoire van ‘gouwe ouwe’ te spelen, zoals Scarlatti, Chopin, Schubert, Bach en Beethoven. Hij kon ook wel klagen dat niet iedereen altijd gediend was van zijn spel zoals in de Openbare Bibliotheek Amsterdam / OBA, op de ‘openbare piano’, waar hem eens gevraagd werd ‘op te houden met die eeuwige Scarlatti’. Zijn voorstel om eens een pianorecital te geven in het Geelvinck Hinlopen Huis heeft helaas nooit geresulteerd in een echt optreden in de Geelvinck Salon.

‘Vertederingsconcerten’

Een heel origineel initiatief in tijden van oplopende spanningen tussen grootmachten, op wereldschaal of op dorpsniveau, zijn Julius’ Vertederingsconcerten’ geweest als middel om conflicterende partijen bij elkaar te brengen. Het verhaal gaat dat hij door ministers wel is gevraagd om met dit oogmerk tussen gesprekspartners even ‘de lucht te klaren’.

Wij zullen Julius met zijn altijd weer onverwacht ludiek-anarcho persoonlijkheid niet vergeten.

 

https://nl.wikipedia.org/wiki/Julius_Vischjager

https://www.parool.nl/columns-opinie/julius-vischjager-stelde-altijd-de-laatste-vraag~b085400d/

https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/politiek/artikel/5189083/julius-vischjager-1937-2020-een-hofnar-die-de-rvd-graag-kwijt-wilde

https://www.nrc.nl/nieuws/2020/10/07/de-prettig-gestoorde-steller-van-de-laatste-vraag-a4015175

https://www.at5.nl/artikelen/204871/in-water-oost-gevonden-lichaam-is-van-83-jarige-journalist-julius-vischjager

Julius Vischjager door zijn collega’s geëerd in Nieuwspoort

Julius Vischjager krijgt het laatste woord