De a-historische Uitvoeringspraktijk: Debat met Andrew Meyer en Bas van Bommel, 9 oktober, Geelvinck Pianoforte Festival 2013

Met de uitdagende titel ‘Niets is zo a-historisch als de historische Uitvoeringspraktijk’ en ondertitel: ‘een Analyse van historische opnamen uit de Romantische Muziektraditie’, gaan Andrew Meyer en Bas van Bommel de diskussie aan over wat langzamerhand een onwrikbaar adagium in de muziekuitvoering geworden is. Ter onderbouwing van deze stelling worden historische geluidsfragmenten ten gehore gebracht.De opkomst van de ‘authentieke uitvoeringspraktijk’ heeft een onmetelijke invloed gehad op het hedendaagse klassieke muziekleven. Niet alleen barokensembles, maar ook traditionele orkesten stellen zich tegenwoordig ten doel ‘historisch geïnformeerd’ te spelen. ‘Authenticiteit,’ ooit de wapenspreuk van een groepje rebelse marginalen, is het ideaal van het establishment geworden. Andrew Meyer laat een  ander geluid horen en wijst op het belang van hele vroege geluidsopnamen, die wijzen op heel andere speelstijlen.  

 

Tot op heden is de ‘historische speelstijl’ echter uitsluitend op informatie uit traktaten gebaseerd. Een andere, veel belangrijkere bron wordt stelselmatig genegeerd: vooroorlogse, historische opnamen. Toch zijn deze opnamen de meest directe bron van hoe er in het verleden werd gemusiceerd; niet alleen begin 20e eeuw, maar in de gehele 19e eeuw. Deze speelstijl verschilde niet alleen wezenlijk van moderne stijlen, maar ook van de zogenáámd historische speelstijl die de Oude Muziekbeweging propageert, aldus de spreker van deze discussieavond.

 

Klavecinist en musicoloog Andrew Meyer stelt dat het voor musici van essentieel belang is zich in historische opnamen te verdiepen. Alleen zo kan een speelstijl worden bereikt die daadwerkelijk recht doet aan de intenties van klassieke en romantische componisten.